Als ik de foto's op mijn blog zelf bekijk, lijkt alles hier echt fantastisch. En de kindjes zijn ook fantastisch, maar dan is er die andere kant van het verhaal...
Vanaf vandaag zijn er nog maar 2 verzorgsters over in het weeshuis (verantwoordelijk voor meer dan 80 kinderen). Al vier maanden zijn de verzorgsters niet meer betaald, behalve 2 met een vast contract. Vandaar dat ze besloten hebben het weeshuis te verlaten. In de huisjes wordt nu van de iets oudere kinderen verwacht dat ze zorgen voor de kleintjes. Gelukkig zijn we ook nog met enkele vrijwilligers om te helpen. Ik was er vandaag toch even niet goed van...
Alle kinderen werden getest op AIDS en gelukkig is er geen enkel kindje bij met AIDS. Vorig jaar was er eentje, maar de administratie had dat aan niemand laten weten... dat zou zogezegd geleid hebben tot discriminatie.
Sommige van onze kindjes zijn hier toegekomen met brandwonden, de gebruikelijke straf bij de landelijke bevolking. Elke dag staat er wel een artikel in de krant over kinderen die door hun ouders worden verbrand als straf. Andere kindjes waren totaal ondervoed toen ze hier toekwamen. De meeste komen uit gezinnen met 7 kinderen of meer. Er zijn er ook die alleen Quechua spraken toen ze toekwamen in het weeshuis. Als nieuweling worden de kindjes vaak ook geslagen door de andere kinderen tot ze een positie hebben verworven in de groep.
De verhalen die je hier hoort doen je soms huilen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten